Pracownicy 50+ pożądani na rynku pracy

Nowe pokolenie Silversów

Dziś Silversi (bo takim terminem czasem określane są osoby po 50-tym roku życia) to często pełni energii, wysoce wykwalifikowani i doświadczeni pracownicy, którzy preferują zawodową stabilizację. Cechują je określone kompetencje i bezcenne doświadczenie nabyte po blisko 30 latach pracy. Dodatkowo, większości osób znajdujących się przed emeryturą nie dotyczy już wykluczenie cyfrowe, w tak dużym stopniu jak miało to miejsce jeszcze kilkanaście lat temu. 

- W przeciwieństwie do młodszych pokoleń Z, czy tzw. Millenialsów, których przedstawiciele bardzo często przepracowują maksymalnie dwa-trzy lata w jednym miejscu, Silversi chętniej zostają w jednej firmie na dłużej. Ponadto jest to nowe pokolenie 50-latków, które nabyło już pewne kompetencje cyfrowe - każda z tych osób przez lata pracowała na określonych programach czy systemach. Między innymi z tych względów pracownicy 50+ są dziś bardzo cenieni i poszukiwani na rynku pracy – mówi Mikołaj Zając, ekspert rynku pracy, prezes Conperio. 

Mniej skorzy do kombinowania

To jednak nie wszystko. Z badań Conperio, największej polskiej firmy doradczej zajmującej się problematyką absencji chorobowych, wynika że osoby pracujące po 50-tym roku życia przejawiają najmniejszą skłonność do pobierania fikcyjnych „L4”. 

- Nasza wieloletnia praktyka i statystyki wyraźnie pokazują, że grupa 50+ to pracownicy najbardziej stabilni pod względem absencji chorobowej. Być może wynika to z faktu, że chcą spokojnie przepracować czas pozostały im do emerytury, tego okresu nie przedłużać, stąd po prostu nie kombinują – wskazuje Mikołaj Zając. 

Wsparcie w zatrudnianiu pracowników 50+

Dodatkowym argumentem za zatrudnieniem Silversa mogą być korzyści oferowane pracodawcom przez państwo. Zgodnie z uaktualnionym 19 sierpnia 2022 r. ogłoszeniem Urzędu Pracy m.st. Warszawy, pracodawcy mogą składać wnioski o dofinansowanie do wynagrodzeń za zatrudnienie bezrobotnego, który ukończył 50 rok życia. Wysokość dofinansowania wynosi maksymalnie do 50% minimalnego wynagrodzenia za pracę miesięcznie. Ale to nie jedyne benefity. 

- Mowa m.in. o krótszym okresie opłacania wynagrodzenia chorobowego przez pracodawcę. Art. 92 Kodeksu pracy stanowi, że pracownicy zachowują prawo do wynagrodzenia za pierwsze 33 dni niezdolności do pracy w ciągu roku kalendarzowego. Jednak w przypadku osób, które ukończyły 50 rok życia, okres ten wynosi tylko 14 dni. Od 15 dnia choroby wypłatę wynagrodzenia chorobowego w postaci zasiłku chorobowego przejmie ZUS – mówi Mikołaj Zając. 

Co z ochroną przedemerytalną? 

Pewnym zniechęceniem dla pracodawców może być mechanizm ochrony przedemerytalnej. Według obowiązującego prawa wiek emerytalny dla kobiet to 60 lat, a dla mężczyzn - 65 lat. Zgodnie z Kodeksem pracy, ochrona przedemerytalna dotyczy osób, które osiągną wiek emerytalny nie później niż za 4 lata. Przed zwolnieniem chronione są zatem 56-letnie kobiety oraz 61-letni mężczyźni. W okresie trwania ochrony przedemerytalnej pracodawca nie może, z mocy prawa, rozwiązać stosunku pracy za wypowiedzeniem. Z ochrony przedemerytalnej mogą skorzystać pracownicy zatrudnieni tylko w oparciu o umowę o pracę. Jak wskazuje Mikołaj Zając są jednak sytuacje, kiedy ochrona przedemerytalna nie ma racji bytu. 

- Ochrona przedemerytalna nie dotyczy m.in. pracowników, którym do osiągnięcia wieku emerytalnego brakuje mniej niż 4 lata, ale wraz z osiągnięciem tego wieku nie będą posiadali okresów zatrudnienia uprawniających do emerytury. Ponadto przepis nie dotyczy pracowników, których pracodawca chce zwolnić dyscyplinarnie, którzy uzyskali prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy, a także pracowników zakładu pracy, względem którego ogłoszono upadłość lub likwidację – wyjaśnia Mikołaj Zając.